Migratie en geloof 

Zonder migratie geen kerk
”Ik ga de volken schudden”

Zonder migratie geen kerk. Een confronterende waarheid voor wie naar migratie kijkt als enkel een probleem. Zonder migratie zou de kerk nooit zijn ontstaan, en, raakte het christelijke geloof nooit tot de uiteinden der aarde. En voor België: beseffen we wel dat de meerderheid van de protestants-evangelische christenen een migratieachtergrond heeft?

Vluchtelingen verspreiden het evangelie

De wortels van het christelijke geloof zijn onlosmakelijk verbonden met migratie en vluchtelingen. Het ligt natuurlijk voor de hand om allereerst te wijzen op Jezus. Hij zou als baby zijn gedood als zijn ouders niet vluchtten naar Egypte en daar als vluchteling verbleven. Maar denk ook aan de gebeurtenissen in Handelingen 7 en 8. Na de dood van Stefanus kwam er een vervolging opgang waardoor de gemeente van Christus uit Jeruzalem wegvluchtte en zo het evangelie begon te delen in Samaria.

De wereldzending begon pas echt in Antiochië. De gemeente vanwaar Paulus is uitgezonden op zendingsreis. Die gemeente had een leidersteam met vreemdelingen (Libiër, Afrikaan en Romein). Zonder migratie geen kerk.

Kolonisatie en zending

Het evangelie is vandaag de dag in alle werelddelen terecht gekomen. Dankzij zendelingen is dit werkelijkheid geworden. Sommigen vertrokken louter voor de zending, anderen kwamen mee in het kielzog van veroveraars en kolonisators. Kortom: ook de wereldzending is onlosmakelijk met migratie verbonden.

God is een vluchteling

Een aantal jaar geleden verscheen het boek ‘’God is een vluchteling’’. Hierin legt de schrijver helder uit hoe vandaag de dag het christelijke geloof opnieuw tot leven komt op het Europese continent dankzij migrantenchristenen. Het boek staat vol verhalen uit België van migranten die nieuw vuur geven aan de kerk in ons land.

‘’Ik ga de volken schudden!’’

In zijn ‘ottobiografie’ schrijft Otto de Bruijne een treffend verhaal over God die migranten gebruikt om de kerk opnieuw tot leven te brengen in de Lage Landen. In het verhaal zijn de Vader, Zoon en Geest met elkaar in gesprek over de geestelijke toestand van de Lage Landen. De Bruijne noemt dit bewust geen profetisch verhaal maar een droomverhaal.

Na een lang gesprek ‘kwam de Geest waardig voor de troon staan en sprak: ‘Ik ga de volken schudden. Ik zal maken dat achterkleinkinderen van slaven zullen zingen in Brussel, Londen en Parijs. Ik zal maken dat Aziaten de Zoon zullen eren in Berlijn, Den Haag en Milaan… …Afstammelingen van vervolgde minderheden, die ooit naar de nieuwe wereld vluchtten, zullen terugkeren naar Europa om het licht weer aan te steken. Ze zullen komen als zakenlui, studenten en vluchtelingen. De volken zal ik schudden tot genezing van Europa.’

Volgende artikel: https://gaveveste.be/migratie-en-geloof-theologie-geloofshelden/